Rekolekcje ignacjańskie

Świadectwa

Brak mi słów na to, co dokonało się w czasie TYCH rekolekcji, a czego owoce widzę i ja i moi bliscy. Nie chciałam pisać, bo wyrażenie tego wszystkiego jest jakoś niemożliwe… Czułam się jednak przynaglana nie zostawiać tylko dla siebie. Z wdzięczności. Więc tak: słoma. Właściwie nie zmieniło się nic „konkretnego”. Wiedziałam gdzie jest moje „teraz”; rozpoznawałam w nim wolę Bożą,…

Pan Bóg wezwał mnie na te rekolekcje (Fundament ĆD) w 7 miesiącu ciąży i przyznam, że trochę postawił mnie pod ścianą – wiedziałam, że jak nie podejmę zaproszenia wówczas, to kolejna możliwość wyjazdu nie pojawi się szybko. Dziś mogę powiedzieć, że był to najwspanialszy, pełen najbardziej osobistych przeżyć czas z Panem Bogiem, jaki kiedykolwiek miałam. Z początku było…

„Tuż za progiem” przez który wiele lat bałam się przejść, było widać spokojne, ciepłe światło… ja jednak czułam lęk, wydawało mi się, że oprócz dobra znajdę tam cierpienie ponad siły. Pewnego dnia zapragnęłam jednak te drzwi otworzyć… hmmm właściwie nie wiem kto je otworzył: ja czy On… Istotne jest to, że za tymi drzwiami czekały…

Bóg jest Kimś kto kocha i Kogo jedynym pragnieniem jest obdarowanie nas tym, czego nasze serce najbardziej pragnie. Te słowa zawarł w jednej ze swych książek Henri J. Nouwen, Niech one będą wstępem. Przed chwilą wróciłam z II tygodnia ćwiczeń ignacjańskich. Piszę… i myślę… Przecież każde słowo jest tylko miernym odbiciem uczuć, bo czy odnajdę w sobie słowa, którymi będę…

Przypuszczałam, że Pan Bóg może jeszcze tego ostatniego dnia rekolekcji chować coś w zanadrzu, ale to, co odkrył przed moimi oczami przerosło moje oczekiwania. Przerasta do dziś, kiedy przypomnę sobie tamten dzień. Po naszym porannym spotkaniu i po modlitwie ruszyłam do kaplicy, żeby przyjrzeć się czytaniom i przygotować pieśni. Poza tym przypomniało mi się, że tydzień wcześniej zgłosiłam…